Langs de Yangtze River

Jolanda is ziek. Heeft 39 koorts, hoest en slaapt heel veel. Het vele slapen is mij niet onbekend.

De twee eerder beschreven verschijnselen doen denken aan een griep. Ik voel me hier dan toch wel onthand. Ver weg van mensen die in elk geval Engels spreken dan wel verstaan.

Ik denk niet dat ik verbazing oproep als ik schrijf dat Jolanda door een tomeloze, onbaatzuchtige en dienstbare inzet van ondergetekende, al was het met de nodige moeite, toch de trip naar Nanjing kon maken. Voor wat betreft het paracetamol en ibuprofen gebruik, ik denk dat deze middelen een kleine bijdrage hebben geleverd in het herstel van Jolanda. 

Hoe dan ook, rond 1200 uur vertrokken we uit het hotel naar de trein. De foto geeft spoor 8/9 weer van de circa 20 sporen. Elke paar minuten vertrekt en komt er uiteraard een trein aan. 

Nanjing

11 januari 2010.

Het is winter in China. Bedraagt de temperatuur in Beijing gevoelsmatig -20, hier in Nanjing is deze een aangename 12 graden. luttele dagen eerder heeft, na een lange reis, de ❤️CHINA GROEP❤️ in Beijing, afscheid  genomen van elkaar om, verspreid over diverse provincies, hun kind in de armen te mogen sluiten.

Vanuit hun kamer in het Crown hotel lopen in deze vroege ochtend twee gezinnen  (van Valen en Boots), onder begeleiding van hun gids Denise, naar het child center wat op een steenworp afstand ligt.

We zijn een paar uur verder. Vanuit het child center komen de gezinnen weer naar buiten. De overdracht is een feit. De kinderen zijn zojuist opnieuw thuisgekomen.

31 juli 2019

Het is zomer in China, bedraagt de temperatuur in Beijing 37 graden in Nanjing tikt deze de 41 graden aan.

Vandaag is het voor ons de tweede keer dat we terugkomen in deze stad. De plaats waar wij Jiang Zhi Gai, na 7 ingeschreven jaren bij Wereldkinderen en circa 4 hectische maanden na het voorstel, voor het eerst door ons mag en kan worden vasthouden. ❤️❤️❤️❤️

Het Crown hotel is niet meer. Het gebouw heeft een andere bestemming gekregen en van Denise had ik begrepen dat het child center is gesloten. We verblijven nu in een hotel op circa 1800 meter afstand van het child center. Misschien, als Jolanda fit is, lopen we morgen toch nog even naar en om het gebouw heen.

Het huidige hotel heeft voor ons een kamer vrijgehouden op de 22e verdieping. Voor zover het zicht niet wordt belemmerd, door regen zoals nu tijdens het typen, kun je eindeloos kijken.

Het is nu avond. Vanuit de slaapkamer hebben wij de gordijnen open. Het is een prachtig uitzicht over de stad.

Jolanda is een beetje aan het opknappen. Ze heeft echter nog steeds koorts en hoest soms nog stevig. Ik hoop dat ze morgen voldoende is hersteld om in elk geval iets te doen.

We zijn voor morgenavond uitgenodigd door Denise en haar gezin. Ze woont in Nanjing en wil met ons gaan eten bij Confusius temple en aansluitend nog een rondleiding. 

Wij kijken er naar uit.

Groetjes wij.