Amsterdam - Beijing

De transfer naar Schiphol was prima geregeld. Het inchecken van de bagage ging vrij vlotjes en bij het aan de beurt zijn was de rij achter ons behoorlijk gevuld. We waren dus mooi op tijd. Aansluitend konden we direct door de douane en lag de weg voor ons open om op het gemak ergens wat te gaan eten. Gelukkig was de nieuwe terminal niet echt voorzien van variatie, keuzestress bleef ons daardoor bespaard zodat we al vlotjes achter een saucijzenbroodje met koffie. De berichtgeving over brandstofgebrek, bijhorende vertragingen en de aanwezigheid van een enorme populatie aan gestrande reizigers, is ons, naast een enkele vermoeid ogende of slapende reiziger, niet opgevallen.

De tijd werd gedood met wat fotootjes maken en creatief zijn.

Met als gevolg dat we op onze vlucht keurig op tijd konden boarden en op tijd ging vertrekken. 'Kijk' zei ik nog tegen de kinderen dat is nou Deutsche grundlichkeit, om vervolgens te horen dat er iets aan het vliegtuig stuk was, maar dat het luttele minuten ging duren. 35 minuten laten vertrokken we met excuses van de piloot naar Frankfurt. Het koud buffet wat direct bij binnenkomst werd overhandigd smaakte prima. Deze KitKat vormde de schakel in de balans tussen benodigde calorieën en onze energiebehoefte deze ochtend.

Nu we daadwerkelijk waren vertrokken viel de spanning van onze schouders en was het zowaar nog gezellig.

De vlucht duurde een klein uurtje en het regelen van nieuwe boardingpassen was zo geregeld. Het vliegtuig stond al klaar en onder het gebruik van een lekker lunch werd de tijd tot boarden afgewacht.

vliegtuig Frankfurt naar Beijing

Nu begon de ‘echte’ reis. Op naar Beijing.

Tijdens de vlucht een heel prettig gesprek met een familie uit Dordrecht. Zij hebben een dochtertje geadopteerd uit Mongolië. Het is deze familie gelukt om de ouders van het kind te vinden. Vrijwel jaarlijks wordt er afgereisd naar China om met elkaar tijd door te brengen.

Een fascinerend verhaal over hoe zij vanuit Nederland een digitale zoektocht heeft opgezet. We hebben contactgegevens uitgewisseld.

De vlucht duurde op deze wijze gevoelsmatig minder lang, maar gelukkig bleken de krappe stoelen en de toch wel lange zit voldoende om deze gevoelens in korte tijd teniet te doen.

Geland.

Vanonder de wolken vandaan kwam Beijing in zicht. Na een extra oefenrondje rond een of andere berg hervatte de piloot weer zijn oude koers en zette de daling in. Korte tijd later stonden we op een afgelegen stuk vliegveld naast het vliegtuig te wachten op de bus die ons naar de terminal zou brengen.

Een bijzonder moment voor Kai en zeker ook voor ons.

Na een file rit zijn we gearriveerd in het Novotel te Beijing. Het is bijzonder om te worden opgehaald door het hotel om vervolgens bij aankomst te horen dat er geen reservering bekent is. Na geruime tijd braaf te hebben gewacht op terugkoppeling van de receptie, nadat ze het reisbureau hadden gecontact, zelf maar gemeld bij de receptie. Blijkbaar hadden ze het druk want er was nog niets gedaan. Uiteindelijk zelf gebeld met ons contactpersoon in China en vervolgens de hoorn aan de manager van het hotel gegeven. Wat er precies is gezegd weet ik niet. Ik versta immers geen Chinees, maar uitgaande dat hard, kortaf en snel uitgesproken zinnen in combinatie met een, wat ik niet verwacht vanuit de Chinese cultuur, verbeten trek op het gezicht het op de haak gooien van de hoorn en boos wegbenen van de manager, denk ik dat er is gesproken over onze reservering. Dat gevoel wordt bevestigd omdat een kleine 10 minuten later de reservering voor akkoord was en wij 4 uur later de kamer konden betreden.

Vanuit de 15 verdieping hebben we een stoffig uitzicht op de Verboden stad. Deze gaan we zeker morgen of overmorgen bekijken tegelijkertijd met het Plein van de Hemelse vrede.

In de middag een tukje gedaan we waren bekaf.

In de avond heerlijk in de benauwdheid van de stad rondgelopen. Het is gaaf om er weer te zijn. De mensen, de geuren, de geluiden en het er mogen en kunnen zijn. Het is Fantastisch.

De avond afgesloten bij de Pizza hut.

Morgen een bezoek aan de Chinese muur.

Groetjes wij.